کی میگه بین دو تا نی ، یکیشون شکر نداره نه عزیزم برا بابا دختر و پسر نداره دخترا سیب گلابند ، مثل برفند ، مثل آبند برف جاده گل و خاکه ، آب چشمه اما پاکه دخترا شاخه نباتند ، چشمه ی آب حیاتند اجر حافظ که میگن شمس حقه ، شاخه نباته چشمه ی آب حیات تو کوچه نیست ، تو ظلماته ظلمات طرح یه پرده ست مثل پرچین ، مثل نرده ست آب که بی پرده میشه ، دریای شوره آب روشن توی چشمه ست ، توی یک تنگ بلوره یه روزی یکی میاد که مرکبش اسب سپیده رو لباش سرخی شرمه ، تو چشاش برق امیده زین اسبش نقره کوبه چکمه هاش رنگ غروبه ساده و سبک عنونه ، سر گرونه عاشق دختر شاه پریونه عاشق دختر شاه پریون که توی سیبه مثل دریا بیقراره ، مثل صحرا بی نصیبه جماعت یه دل دارم ، قصر طلا خونه ی شهرش صدتا باغ توی ده مهر و وفا ، نیمه ی مهرش جماعت یه سیب می خوام ، جهیزیه ش زلف کمندش مکنتش دامن پاکش ، ثروتش بخت بلندش سیب گندیده نمی خوام ، ده نمی خوام ، صد نمی خوام جماعت یکدونه می خوام ، اما سیب بد نمی خوام